İstanbul gecelerini bilirmisin aşkım,
Gecenin karanlığında süzülen gemileri,
Ya o görekemli kız kulesine ne demeli,
Birde o martıların sesi eklenince...
İşte aşkım anladınmı niye senden sonra,
En çok istanbul’u sevdiğimi,
Niye onsuz yapamadığımı.
Sana olan aşkım o kadar büyük ki,
Değil istanbul’dan kendimden bile vazgeçtim..
Artık tek aşkım sensin sana olan aşkım dünyadaki  herşeyin üzerinde bir güç gibi....
Düşün aşkım hayatımdan, kendimden hatta  istanbul’umdan vaz geçtim...
Farkındasın biliyorum ama korkuyorsun
Çünkü sende benim gibisin,
Ölümüne aşkı arıyorsun,
Ben seni buldum .........